- Varianus
- 1.
vārus, a, um, adj. [perh. root kar, kvar; whence Sanscr. kakras, wheel; Lat. circus, curvus, and vārus, for cvarus; cf. Corss. Ausspr. 1, 412], bent, stretched, or grown inwards, or awry.I.Lit.:II.
(canes) debent esse cruribus rectis et potius varis quam vatiis,
Varr. R. R. 2, 9, 4; hence of persons with legs bent inwards, knock-kneed (cf. valgus): hunc varum distortis cruribus;illum Balbutit scaurum pravis fultum male talis,
Hor. S. 1, 3, 47 (cf. Orelli et Dillenb. ad loc.); Lucil. ap. Non. 26, 12; Plaut. Merc. 3, 4, 54; Dig. 21, 1, 10 fin.:manus,
i. e. bent, crooked, Ov. M. 9, 33:bracchia,
Mart. 7, 32, 9; Stat. Th. 6, 850:cornua,
Ov. M. 12, 382; id. Am. 1, 3, 24:talea,
Col. 5, 9, 2.—Trop., diverse, different ( poet. ); absol.:2.geminos, Horoscope, varo Producis genio,
Pers. 6, 18.—With dat.:alterum (genus hominum) et huic varum et nihilo sapientius,
different from this, Hor. S. 2, 3, 56.vărus, i, m., an eruption on the face, a blotch, pimple, Gr. ionthos, Cels. 6, 5; Plin. 22, 25, 73, § 151; 23, 1, 14, § 19; 23, 4, 42, § 85; 23, 4, 45, § 89.3.Vārus, i, m., a surname, esp. in the gens Quintilia;e. g. P. Quintilius Varus,
defeated by Arminius, Vell. 2, 117; Suet. Aug. 23; id. Tib. 17; Tac. A. 1, 3; 1, 43; 1, 55; 1, 60 al.—Hence, Vārĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Varus, Varian:clades,
Suet. Aug. 23; 49; id. Tib. 17; 18; id. Calig. 3; 31.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.